Friese pas is ontstaan door de wandelingen die ik met mijn vriendin door Friesland heb gedaan.
Tijdens de wandeling zie ik niet alleen met mijn nu oog, maar voel ik ook wat er in het verleden heeft plaats gevonden.
Het is zo mooi om vanuit een paranormale blik naar Friesland te kijken en betrokken te zijn bij wat er vroeger is gebeurd
Dit is een deel van natuurwetenschap, waarin ik de energie aanvoel die in de plaats belangrijk is geweest.Voor mij is het niet interessant of er bewijzen zijn van de verhalen. De omgeving vertelt het verhaal.
Er staat een vrouw in het wit in het landschap bij Schingen – mijn spirituele oog ziet dat.
Vooral daar waar het water is.. wenkt de vrouw om te komen.
Ze laat me ook een meer zien, waar een bries vandaan komt en kleine boten zeilde met kleine zeilmasten. Dit land is onder water komen te staan toen de zee van het land nam.
Dat meer is er nu niet meer, maar er moet nog wel een natuurlijke bron zijn in die buurt die mensen helpt om te genezen. Zelfs de kerk speelt daar een rol mee en deze plaats heeft een natuurlijke link met de grot in Lourdes
Men gaat er ook van uit dat men vroeger simpel leefde.. Maar ook toen hadden we meer kennis dan dat we nu vermoedden. Ze leefden ook veel meer in harmonie met hun natuurlijke omgeving. Daar kunnen we nog wel wat van opsteken. Het zal wel ergens in de wei terecht gekomen zijn, maar met een wichelroede kom je de plaats zeker tegen.
De vrouw was de vrouw van een state. Maar niet van de families die daar nu aanwezig zijn. In die tijd golden er andere voorwaarden om land te bewerken en te bezitten. Er was meer contact tussen mensen onderling en men deed dingen omdat belangrijk was in die tijd en niet omdat het moet.
Bij Schingen is een leylijn en de kerk is daar ook een deel van. Het is een kruis van belangrijke lijnen die samen komen en die kwamen bij de kerk samen.
Dit is ook de reden waarom de kerk in dit kleine plaatsje bewaard moest blijven. De mensen in de plaats hadden ook een natuurlijke verbinding met hun god. Het is niet wat een ander ervoer, maar wat men zelf met de innerlijke kennis kon aanvangen. Ik kan mij zo voorstellen dat deze plaats lang katholiek is gebleven terwijl de rest in de omgeving al van geloof – als verplichting van de machthebbers – veranderd waren.
De vrouw in wit is nog steeds een beschermvrouwe in deze omgeving en zal als engel bijstaan als mensen het moeilijk hebben. Is de gezondheid minder, roep deze vrouwe Antje aan. Ze heeft al veel kinderen geholpen hun kinderziektes te overwinnen en zal mensen helpen die last hebben van chronische ziektes.
Vrouwe Antje houd van freesiaatjes. Denk je haar te voelen, zal zij de geur van freesiaatjes bij haar dragen.
Ik weet het is geen bloem van hier en komt oorspronkelijk uit Afrika. Maar dit is wel de geur waar zij van houdt. Dit bloemetje wil dansen en bewegen en maakt de ruimte rondom je heen schoon, gezond en ook vrolijk.
In de kerk is een plekje waar je haar heel goed kan voelen. Je kan er een kaars neer zetten en ze zal aanwezig zijn.
Een rustig dorpje Schingen en even op een bankje gezeten voor de kerk.
Mensen doen hun best om de kerk te behouden en te renoveren.
Veel mensen wonen er niet.
Het straalt rust uit.
Er staat weinig wind het is genieten.
Al met al weer 25 kilometer gereden vanochtend.
Deinum heeft een andere ingang gekregen. Ook met de fiets is het dorpje moeilijk te bereiken en wil je naar Boksum, dan moet je via de weilanden, waar een geinprofiseerde tegelpad is neer gelegd.
Deinum is bekend om zijn ronde toren – dat door de Friese als Siepel genoemd wordt.
Vroeger op de kaart gebracht door een veehoudersbedrijf en heeft aan de Middelsee gelegen. Nu is het een dorp waar de meesten in Leeuwarden werken.
De nieuwe weg zorgt dat deze dorp moeilijk bereikbaar is, maar daar wordt aan gewerkt.
Ben even in de tuinen van dekemastate geweest. Natuurlijk kwam ik de jacobschelp ook weer tegen als teken van het sintjacobspad. Ik volg met mijn fiets de mooie plaatsen in Friesland. In Jelsum is weer de rust te vinden.. Het oude en nieuwe raken elkaar aan.
Door Marsum fietsen en even stoppen bij de popta gasthuis. Het was in vroegere tijden een plaats waar weduwen en andere vrouwen een huis kregen. Dit kleine plaatsje gaf zorg aan haar bewoners die zorg nodig hadden, zonder hun zelfstandigheid op te geven. De heer popta, een rijke advocaat in Leeuwarden heeft deze popta gasthuis gesticht.
De grote kerk in dorp krijgt een byzondere uitstraling door de blauwe luchten
en over een tijdje naar de tuinen van de poptaslot – zal ook byzonder zijn.
In het landgoed van Koch – werd een festival gehouden – en men had besloten dat ik met mijn mooie bedoeïenen tent naast een grafzuil zou liggen van een graaf van 12e eeuw.
Het was nu al de tweede keer dat deze graaf mijn aandacht trok.
Als grapje begon ik te vertellen dat ik naast de graaf sliep – grappig eigenlijk alletwee in onze eigen bed – maar het nu en verleden maakten even een brug.
Het verbaasde me eigenlijk dat het weer een graaf van Gelderen was – Ik kom niet weg van die naam – het heeft me inderdaad veel te vertellen, maar ik vind het ook zo beladen.
Ook in Friesland tijdens de periode waar ik nu ingedoken ben, kom ik de naam steeds weer tegen. En ook bij mijn familie geschiedenis en de plaatsen waar ik naar toe ga – duikt deze naam steeds weer op. Ook op dit landgoed was dit het geval.
Mijn vrienden maakte een foto van mij met de graaf en ik bewerkte de foto en deed er een mooi oud kleedje aan!
Bij de begraafplaats in Raerd werden wij naar een boom getrokken met een verhaal van de monniken.
Ik zie een tafreel voor me van spaanse soldaten met een middelmatige bewapening. Ze zien er wel profesioneel uit, maar ik heb het vermoeden dat ze niet zoveel verdienen.
Ze zorgen dat verschillende monniken terecht gebracht worden en hangen ze aan de bomen.
De poort wordt geopend naar de hartenergie, maar wordt niet gehonoreerd vanuit de kerk toen in die tijd.
Ik denk dat de macht te veel te verliezen had. Wat ben ik geluk dat we in een andere tijd leef.
Schrijven en zingen – en het werken vanuit devotie en ook vanuit passie werd aan banden gelegd, omdat dit te bedreigend was.
Waar monniken vanuit oprechtheid en eerlijk bezig wilde zijn, wordt door de machtige structuur van overheersing belet.
Is het daarom dat monniken nu weer terug komen om hun boodschap weer kracht bij te zetten.
We komen nu weer naar elkaar toe en de invloed van de kerk is sterk verminderd. Toch hoop ik dat mensen in die vrijheid mogen blijven leven.
Er zijn weer byzondere dingen gebeurd met de innerlijke reis van L.
We kwamen een terechtstelling van monniken tegen op deze state en waarin de monniken in een kring werd geplaatst. Zelfs de graven zijn we tegen gekomen en en vind ik het zo mooi dat de mensen van de tuin daar intuitief op inspelen want er waren keizerskronen daar in de bodem gestopt.
Het vermoeden dat ik heb dat er tijdens de tijd van overheersing van napoleon ook monniken aanwezig waren op dit gebied, daar kregen we een bevestiging van. Ook hebben we een link ontdekt van de klooster in raerd zelf – bij de kerk en deze state.
Niet mogen schrijven, verwarring omdat datgene niet geschreven mag worden dat in mensen leefde. Het moest wijken voor de structuur en de macht.
Of je nou eerlijk en open over dingen schrijft, het werd met botte bijl omgehakt en de monniken in dit klooster zijn ook voor deze daad om het leven gebracht. Gehangen – en dat door de mensen die het meeste te vrezen hadden voor de veranderingen die daardoor plaats zou vinden.
Zingen en schrijven – er was een diep vertrouwen in de monniken zelf, maar ze werden wel voor het grotere doel omgebracht.
Verwondering door de toevalligheden die ik tegenkom tijdens het werkbezoek op paasvrijdag ( achteraf moesten we juist die dag daar zijn) – ben ik nu even na aan het genieten van de werkbezoek naar de state.
Wat het diep in mij heeft losgelaten is weer behoefte aan zingen als ik in de natuur ben en dat vind ik voor mij zelf een overwinning – prachtig.
Ik wacht nu nog totdat de hindernis van schrijven helemaal verdwenen is.
Er zijn vrijdag weer zoveel linken gelegd en het moet bezinken – maar mooi is het wel.
Er zat in mij een diepgewortelde boosheid en ik had het gevoel van destructie en dat was niet alleen de energie die daar hing, maar was ook in mij.
Waarom, ik heb geen flauw idee, maar ik mag het steeds meer laten stromen.
Ik heb veel mogen doen met de monniken energie die daar hing.
Marja
De natuur is er nu zo prachtig en de State ziet er zo vredig uit. Ik kan nu veel meer mee met de kracht van de aarde en van de vogels die daar nu zijn en ik merk dat de planten veel met ons wil delen.
De reigers bouwen een nest in de hoge bomen. Ze vliegen weg als ik er lang loop en hier en daar kom ik kleine veertjes tegen van de baby reiger – prachtig.
Tegelijkertijd merk ik dat de vogels een boodschap voor me hebben. Zelfs op de weg er naar toe, kwam ik zoveel vogels tegen die hun nest aan het bouwen zijn. Het is lente en men heeft er zin in.
De kraaien roepen – hun geschreeuw is al van verre te horen.
Met hun klanken maken ze het gebied leefbaar en verdrijven ze de negatieve energie die daar nog steeds aanwezig is.
Het gebied is al zo veel milder geworden en ik ben blij dat ik daar deel van mag zijn.
Friesepas 